اگر شما هم مانند بسیاری از افراد هستید، احتمالا رژیم غذایی و ورزشی را به امید کاهش وزن دنبال کرده اید و مانند بسیاری از ما، هنگامی که نتایجی را که فکر می کنید باید بدست آورید، مشاهده نکنید ناامید می شوید.
بنابراین چه اتفاقی می افتد؟ بهترین راه برای مقابله با این مشکل این است که به هر آنچه انجام می دهید نگاه کنید و ببینید آیا می توانید تغییراتی ایجاد کنید. دلایل متعددی برای از دست ندادن وزن شما ممکن است وجود داشته باشد، اما چندین عامل کلیدی برای اینکه در ابتدا چک کنیم وجود دارند.
این مورد ممکن است واضح به نظر برسد، اما انسان ها برای کمتر از حد واقعی در نظر گرفتن میزان کالری مصرفی خود، معروف هستند. در واقع، یک مطالعه که در Annals of Internal Medicine منتشر شد، نشان داد که مصرف کنندگان کالری های فست فود را تا ۳۸٪ کمتر در نظر می گیرند.
مصرف کالری بیش از حد بسیار راحت است. اگر یک دونات، یک نوشابه، یک تکه نان بیشتر یا حتی یک قاشق غذاخوری اضافی سس سالاد مصرف کنید، می توانید کالری بیشتری نسبت به سهمیه رژیمی خود بدون این که متوجه آن شوید، مصرف کنید.
سپس کالری های مخفی که هر روز غذا می خوریم وجود دارند، خوردن بی حواسی که ما به سختی به یاد می آوریم و اصلا حساب نمی کنیم: یک مشت اسمارتیزی که در محل کار می خوریم، آجیل هایی که در طی یک جلسه مصرف می کنیم، غذای بیشتری که برای کمک به تمام کردن بشقاب فرزند خود می خوریم. این ها همه باعث افزایش کالری مصرفی می شوند، و گاهی اوقات به نقطه ای می رسید که کالری بیشتری نسبت به میزان کاری که می سوزانید مصرف می کنید.
به همان اندازه که ما کالری مصرفی را کمتر حساب می کنیم، تمایل داریم که کالری ای را که با ورزش می سوزانیم، بیشتر حساب آوریم. این امر ممکن است به این دلیل باشد که ما نمیدانیم در هر تمرین ورزشی متفاوت چه مقدار کالری باید سوزانده شود یا اینکه ما به دستگاه های ورزشگاه تکیه می کنیم، که وقتی به کالری ها مربوط می شود، معمولا دقت پایینی دارند.
فرد به طور متوسط ممکن است برای کاهش وزن ۶۰ تا ۹۰ دقیقه تمرین در روز نیاز داشته باشد. اگر اصلا ورزش نمی کنید و یا حتی نزدیک به این زمان نیستید، ممکن است یکی از دلایلی باشد که نتایج دلخواه خود را نمی بینید.
اگر شما تا به حال در مورد افرادی که وزن خود را از دست داده اند خوانده باشید، متوجه خواهید شد که سال ها طول کشیده تا وزن خود را از دست بدهند و یاد بگیرند چگونه آن را حفظ کنند.
حال در مورد جدول زمانی خود برای از دست دادن وزن و مدت زمانی که شما در حال کار بر روی آن هستید فکر کنید. اگر فقط چند هفته است، ممکن است نیاز باشد زمان بیشتری به بدن خود برای پاسخ دادن به آنچه که انجام می دهید، داده و در این زمان کوتاه انتظار زیادی نداشته باشید. به آن زمان به عنوان یک دوره ی هماهنگی فکر کنید، زمانی که بدن شما یاد می گیرد که چگونه تمام این تغییرات جدید را به نحوی کارا ایجاد کند.
این یکی دیگر از مشکلات رایج است: شما نتیجه می گیرید، اما نه آن طور می خواستید یا انتظار داشتید. اگر شما چند سانتی متر کم کرده اید، اما وزن خود را از دست نداده اید، ممکن است فکر کنید که شکست خورده اید، اما این موضوع نشانه ای از موفقیت است.
اگر در زمان از دست دادن چربی عضله بدست آورید، وزن روی ترازو ممکن است تغییری نداشته باشد، اما شما می توانید فرم گرفتن بیشتری در بدن خود مشاهده کنید که یک علامت مطمئن از دست دادن چربی بدن است.
ما همچنین گاهی اوقات نتایج را اگر در جای مناسب اتفاق نیفتند، نادیده می گیریم. اکثر ما مکان هایی داریم که در آن چربی های اضافی را ذخیره می کنیم (شکم، باسن و ران به ذهن می آید) و اگر تغییراتی در این مناطق مشاهده نکنید، آن را شکست می بینید.
به یاد داشته باشید، شکل دادن به برخی از مناطق بدن شما با تمریناتی خاص امکان پذیر نیست. بدن شما، و همچنین ژن ها، هورمون ها، جنسیت، سن و غیره، تعیین می کنند که در کجا و کی چربی از دست می دهید. به احتمال زیادی اگر در جایی چربی بیش از حد داشته باشید، از دست دادن چربی این منطقه زمان بیشتری طول خواهد کشید.
اگر تغییراتی در هر جایی مشاهده می کنید، حتی اگر دقیقا همان جایی نیست که شما می خواهید، نشانه ای است که شما در مسیر درست قرار گرفته اید و اگر شما همچنان به از دست دادن چربی ادامه دهید، بدن شما در نهایت به این مناطق می رسد.
ردیابی دقیق رژیم غذایی، ورزش و فعالیت های روزانه شما ممکن است به شما دلیل عدم کاهش وزنتان را بگوید. گام بعدی شما این است که مشخص کنید که چه کاری باید انجام دهید.
غدد درون ریز، چاقی شکمی را هنگامی که چربی بیش از حد در شکم و اطراف شکم تجمع می یابد، شناسایی می کند. چنین چاقی ممکن است به نام چاقی مرکزی یا احشایی نیز نامیده شود. این تعاریف برای متخصصان مترادف هستند، اما بین چاقی شکمی و احشایی تفاوت وجود دارد. در مقادیر طبیعی فیزیولوژیکی، این بافت چرب به عنوان نگهدارنده عمل می کند، اما حجم زیاد – چاقی شکمی – بر سلامتی تاثیر منفی می گذارد.
طبق برخی برآوردها، حدود ۳/۲ میلیارد بزرگسال در جهان دارای اضافه وزن و تعداد آن ها در طول ۳۰ سال بیش از ۲٫۵ برابر افزایش یافته است.
علل اصلی بروز چاقی شکمی مربوط به نقض تناسب فیزیولوژیکی، مصرف کالری و مصرف انرژی است. با سبک زندگی غیر فعال، انرژی استفاده نشده به صورت تری گلیسیرید در آدیپوسیت ها (سلول های بافت چربی سفید) تجمع می یابد. در همین حال، مصرف بیش از حد چربی به اندازه غذاهای غنی از کربوهیدرات که سبب چاقی می شوند بالا نیست، چون گلوکز اضافه تحت تاثیر انسولین به راحتی به تری گلیسیرید تبدیل می شود. بنابراین، در مورد عوامل خطر چاقی، سوء تغذیه و عدم فعالیت حرکتی هیچ شکی وجود ندارد.
الکل یکی از علل مشهور چاقی شکم در مردان است. به اصطلاح هسته آبجو” کالری زیادی را بدون ارزش غذایی واقعی دریافت می کند و هنگامی که رسوبات چربی نمی سوزد این کالری در شکم افزایش می یابد.
اختلال در خوردن یکی از علل اضافه وزن است: بسیاری از مردم عادات غذایی خود را با استرس و عوامل عاطفی درگیر می کنند.
پروتئین آندروژن و پپتید و هورمون استروئیدی، نوروپپتید و انتقال دهنده های عصبی (کاتکول آمین) و تعامل آن ها، گیرنده های وابسته به حساسیت برای واکنش به سیستم عصبی سمپاتیک سبب چاقی شکمی می شود. مشکلات غدد درون ریز به طور ژنتیکی تعیین می شود.
مشخص شده است که کاهش تستوسترون (DHT) توسط غدد درون ریز ، باعث چاقی شکم در مردان می شود. تولید کم استروئید های جنسی به عنوان خروجی، می تواند تعداد گیرنده های یک بافت را افزایش دهد، اما حساسیت گیرنده در بدن، تحریک سیگنال انتقال نوروپسی های هیپوتالاموس و فرآیندهای تنظیم غدد درون ریز کاهش می یابد.
کاهش سریع سنتز استرادیول در تخمدان ها معمولا بعد از یائسگی باعث چاقی شکم در ن می شود. در نتیجه، نه تنها کاتابولیسم بافت چربی قهوه ای، بلکه توزیع آن در بدن نیز تغییر می کند. در این مورد، BMI طبیعی با چاقی شکمی اغلب دیده می شود. چاقی که سطح هورمون جنسی زن را کاهش می دهد باعث تشویق تخمدان پلی کیستیک می شود. علاوه بر این، عوامل خطر ابتلا به چاقی عامل های کم کاری تیروئید است. کمبود تیروئید نقش کلیدی در متابولیسم کلی بدن (سنتز شده توسط غده هیپوفیز) تیروکسین و هورمون تحریک کننده تیروئید دارد.
چاقی شکم در ن بعد از زایمان باعث افزایش وزن بیشتری نسبت به بارداری می شود (این در حدود ۴۳٪ از ن باردار معمول است). از چاقی و افزایش وزن قبل از بارداری، به خصوص در در برابر سطح بالایی از پرولاکتین در خون (تولید شده در طول شیردهی و تحریک تبدیل گلوکز به چربی ) حمایت می کند. چاقی شکم بعد از زایمان، ممکن است سبب سندرم شیهان، که با خونریزی شدید در طول زایمان و آسیب به سلول های هیپوفیز همراه است باشد.
در میان تغییرات پاتولوژیک غدد درون ریز، عوامل خطرناک زیر برای تجمع چربی در حفره شکم مشخص شده است:
علائم اصلی چاقی شکم: انباشت چربی در شکم و افزایش اشتها ممکن است باعث ایجاد احساس سنگینی در معده شود. و در درجه اول چاقی ، اولین علائم (BMI 30-35) خود را با افزایش در شکم ظاهر می کند. مقدار بیش از حد چربی احشائی، باعث کاهش فعالیت فیزیکی ، تپش قلب، ورم و تعریق، تولید گاز روده (گاز معده)، فشار خون و تنگی نفس می شود.
همچنین سطح تری گلیسیرید، LDL و گلوکز خون ناشتا افزایش می یابد.
چربی اطراف حفره شکم، فعالیت متابولیک قابل توجهی را نشان می دهد: اسیدهای چرب، سیتوکین های التهابی و هورمون ها را آزاد می کند که در نهایت باعث عواقب و عوارض جدی می شود.
چاقی مرکزی با یک خطر آماری بالاتر مانند بیماری های قلبی عروقی، فشار خون بالا، مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ غیر مرتبط با انسولین همراه است.
آپنه انسدادی خواب و توسعه آسم مرتبط با چاقی شکم است. (چاقی، حجم ریه را کاهش می دهد و راه های تنفسی را مختل می کند)
چاقی شکم، باعث اختلالات در چرخه قاعدگی می شود و باعث ناباروری می شود. و اختلال در نعوظ یکی از عوارض چاقی شکم در مردان است.
مطالعات اخیر تایید کرده است که حجم زیادی از چربی احشایی، صرف نظر از وزن کلی با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل و بیماری آایمر همراه است.
این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
زکات علم، نشر آن است. هر وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.
همچنین وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.
این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.
مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!
اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.
همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.
درباره این سایت